Zwrot "Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" wywodzi się z czasów starożytnego Rzymu, gdy miasto stanowiło centrum rozbudowanego systemu dróg. Rzymskie trakty były prawdziwym inżynieryjnym arcydziełem, umożliwiającym szybkie przemieszczanie się zarówno wojsk, jak i kupców. Te drogi sięgały odległych zakątków Europy, a ich ślady utrzymują się nawet na Wyspach Brytyjskich. W starożytności Rzym był połączony siecią dróg, które promowały handel, komunikację i szybkie przemieszczenie wojsk. Pierwotnie powiedzenie to oznaczało dosłownie, że wszystkie drogi w imperium rzymskim prowadzą do stolicy. W miarę rozwoju infrastruktury drogowej Rzym stał się centralnym punktem kultury i wymiany handlowej ówczesnego świata.
W średniowieczu i renesansie wyrażenie to często pojawiało się w literaturze i sztuce, symbolizując potęgę i wpływ Rzymu. To starożytne przysłowie przypomina o potędze i wpływie, jakie Rzym osiągnął w swoim apogeum, oraz trwałym dziedzictwie, które pozostawił w historii. Mówiąc "Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu", odnosimy się także do idei, że różne ścieżki mogą prowadzić do osiągnięcia sukcesu czy celu. Jest to jedno z najbardziej znanych i cytowanych łacińskich przysłów, które przetrwało do współczesności.
Dzisiaj fraza "Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" zyskuje bardziej symboliczne znaczenie, sugerując, że istnieje wiele różnych dróg prowadzących do osiągnięcia celu. Jeśli potraktujemy Rzym jako nasz cel podróży lub pielgrzymki, możemy z satysfakcją stwierdzić, że udało nam się tu dotrzeć na różne sposoby - czasem samolotem, innym razem samochodem. Niemniej jednak, poruszanie się po mieście najlepiej sprawdza się przy użyciu środków transportu publicznego, zwłaszcza metra, bądź zwiedzanie pieszo. W związku z tym, polecam spacer od stacji metra Colosseo do stacji Piazza del Popolo, pokonując trasę o długości około 3 km. Warto jednak mieć na uwadze, że zwiedzanie wszystkich atrakcji po drodze może zająć dużo czasu.
Koloseum (Colosseo) to jeden z najbardziej ikonicznych symboli Rzymu i imponujący przykład rzymskiej architektury. Wzniesione w I wieku n.e., to największe amfiteatrum starożytnego Rzymu, zdolne pomieścić od 40 do 80 tysięcy widzów. Koloseum, znane również jako Amfiteatr Flawiuszów (Amphitheatrum Flavium), to olbrzymi amfiteatr, który był miejscem walk gladiatorów, polowań na dzikie zwierzęta oraz innych publicznych widowisk i wydarzeń. Budowla została wykonana z antycznego betonu i piaskowca, co sprawiło, że jest niezwykle trwała i przetrwała do dziś. Zewnętrzną fasadą Koloseum zdobiły kolumny i arkady, tworząc efektowną i monumentalną strukturę. Podczas zwiedzania można zobaczyć podziemne korytarze, gdzie trzymano zwierzęta przed walkami oraz komnaty dla gladiatorów. Koloseum było miejscem nie tylko rozrywki, ale także spektakularnych ceremonii i uroczystości, co podkreślało jego wielofunkcyjny charakter. Mimo uszkodzeń spowodowanych trzęsieniem ziemi i kradzieżami, pozostaje jednym z najbardziej imponujących zabytków antycznego Rzymu. Dzisiaj przyciąga turystów z całego świata, symbolizując potęgę i rozmach starożytnego miasta oraz stanowiąc niezapomnianą część jego dziedzictwa.
Rzeczywiście, popularność Koloseum przyciąga ogromne tłumy, co często skutkuje długimi kolejkami do zakupu biletów wstępu. Zalecam wcześniejsze zakupy online lub uzbrojenie się w cierpliwość podczas oczekiwania. Mam wrażenie, że trudno było uzyskać dostęp do wnętrza w 2014 roku z powodu prac remontowych, a obecna sytuacja w 2023 roku, gdzie większość naszej grupy zdecydowała się jedynie na spacer wokół murów, pokazuje różnorodność zainteresowań odwiedzających. Warto podkreślić, że Koloseum, oprócz swojej roli w walkach gladiatorów i polowaniach, był również miejscem prześladowań chrześcijan, co może powodować, że nie wszyscy są zainteresowani zwiedzaniem go od wewnątrz. To ważne historyczne konteksty, które warto uwzględnić podczas eksploracji tego fascynującego miejsca.
Alternatywą dla mojej wirtualnej opowieści jest książka, którą zatytułowałem: "Cztery miasta w dziesięć dni. Florencja, Piza, Rzym i Wenecja". Przenosi ona nas w fascynującą podróż po czterech słynnych włoskich miastach i ich uroczych okolicach.
W tej dostępnej online na Amazon.pl publikacji nie tylko prezentowane są najbardziej ikoniczne zabytki i atrakcje turystyczne, lecz także osobiste refleksje i doświadczenia trzypokoleniowej grupy podróżników, którzy podzielili się swoimi wrażeniami z tej wyjątkowej wyprawy.
W pobliżu Koloseum znajduje triumfalny Łuk Konstantyna (Arco di Constantino) . Łuk został wzniesiony w 315 roku n.e. dla upamiętnienia zwycięstwa cesarza Konstantyna Wielkiego w bitwie stoczonej w 312 n.e. przy Moście Mulwijskim, w której pokonany został Makcensjusz (Maxentius). Arco di Constantino jest najnowocześniejszym spośród łuków triumfalnych w Rzymie, łącząc style architektoniczne z wcześniejszych okresów. Na łuku znajdują się reliefy przedstawiające sceny z życia cesarza Trajana, Hadriana i Marcusa Aureliusza, co nadaje mu charakterystyczny charakter. Mimo że niektóre elementy łuku pochodzą z wcześniejszych czasów, został on gruntownie przebudowany i poświęcony Konstantynowi.
Łuk Konstantyna jest umiejscowiony blisko Forum Romanum, nadając mu strategiczną lokalizację w centrum starożytnego Rzymu. To symboliczne dzieło sztuki przedstawia zmiany w architekturze rzymskiej i kontynuację tradycji z poprzednich epok. Reliefy łuku ukazują triumfy i zasługi poprzednich cesarzy, co czyni go rodzajem monumentalnej karty historii rzymskiej. Arco di Constantino pełnił funkcję podkreślenia zwycięstw cesarza, a także zdolności politycznych i militarystycznych dynastii Konstantynów. Dziś łuk stanowi ważny zabytek starożytnego Rzymu, przypominając o triumfach i przemianach, jakie zachodziły w historii imperium.
Forum Romanum (Foro Romano) to historyczne centrum starożytnego Rzymu, pełniące funkcję politycznego, religijnego i handlowego serca miasta. Jest to kompleks placów, świątyń, bazilik i innych budowli publicznych, położonych pomiędzy wzgórzami Palatynem (Collis Palatinus) a Kapitolem (Collis Capitolinus). Forum Romanum pełniło ważną rolę w życiu społecznym i politycznym Rzymu, będąc miejscem zgromadzeń, przemówień i ceremonii. Świątynie, takie jak Świątynia Saturna, Świątynia Cezara i Świątynia Wespazjana, zdobiły Forum, oddając hołd różnym bóstwom i postaciom historycznym. Łuk Tytusa, wzniesiony w 81 roku n.e., upamiętnia zwycięstwo Tytusa nad Żydami jest jednym z najważniejszych łuków triumfalnych na Forum. Bazylika Julia i Bazylika Emilia to przykłady rzymskich budynków publicznych, które pełniły funkcje sądownicze i handlowe. Kompleks był otoczony przez łuki triumfalne, takie jak Łuk Septimiusza Sewera, symbolizujące zwycięstwa cesarzy. Ołtarz Juliusza Cezara, miejsce, gdzie został zamordowany w 44 roku p.n.e., stało się ważnym punktem kultu i pamięci w starożytnym Rzymie.
Forum Romanum stanowiło platformę dla ważnych wydarzeń publicznych, takich jak uroczystości, koronacje i triumfy wojskowe. Dziś Forum Romanum jest popularnym miejscem turystycznym, przyciągającym zwiedzających z całego świata, którzy pragną zobaczyć fascynujące pozostałości antycznego miasta. Już sam spacer wśród ruin dawnego antycznego miasta pozwala nam wyobrazić sobie fascynującą cywilizację dawnych Rzymian.
Rynek Trajana (Marcati di Traiano) to jedno z najwspanialszych dzieł urbanistyki starożytnego Rzymu. Rynek został zbudowany przez cesarza Trajana w latach 107–110 n.e. i stanowił kompleks handlowy, administracyjny i społeczny. Jest uznawany za pierwszy w historii centrum handlowe, złożone z kilku kondygnacji sklepów i biur, zorganizowanych wokół otwartego dziedzińca. Rynek Trajana składał się z pięciu kondygnacji, z których większość stanowiły sklepy, targowiska i pracownie rzemieślnicze. W centrum kompleksu znajdował się monumentalny plac, otoczony przez kolumny, a jego wnętrze zdobiły liczne rzeźby i posągi. Rynek miał również funkcję administracyjną, zawierając w sobie budynek dwóch bibliotek i Forum Trajana, miejsce spotkań i dyskusji. Trajan's Column, kolumna wzniesiona w centrum rynku, przedstawiała sceny z życia cesarza i jego zwycięstw w wojnach dackich.
Rynek Trajana (Marcati di Traiano) uchodzi za jedno z najbardziej imponujących osiągnięć architektonicznych starożytnego Rzymu. Mimo upływu czasu i przemian miasta, pozostałości Ryku Trajana wciąż zachowują swoją monumentalność i wpływ na dzisiejsze spojrzenie na starożytną architekturę. Dzisiaj, pozostałości Rynku Trajana są popularnym miejscem turystycznym, przyciągającym zwiedzających do odkrywania bogactwa historii i kultury starożytnego Rzymu.
Pomnik Wiktora Emanuela II (Monumento a Vittorio Emanuele II) to monumentalna budowla w centrum Rzymu. Już samo wspięcie się po schodach na jego górę wymaga trochę czasu. Budowla powstała dla upamiętnienia Wiktora Emanuela II, pierwszego króla zjednoczonych Włoch, i jest określana także "Białym Koloseum". Gmach zbudowano z białego marmuru, co nadaje mu imponujący wygląd i wyróżnia go na tle otaczającej architektury. Jego budowla miała miejsce w latach 1885-1911, a uroczyste otwarcie nastąpiło w dniu 4 czerwca 1911 roku. Na szczycie pomnika znajduje się posąg Wiktora Emanuela II na koniu, otoczony kolumnadą i rzeźbami alegorycznymi. Gmach ma charakterystyczne schody i tarasy, które stanowią doskonałe miejsce do podziwiania panoramicznego widoku na Rzym.
We wnętrzu budowli mieści Muzeum Risorgimento, poświęcone historii zjednoczenia Włoch. Gmach jest często krytykowany za swoją monumentalność i kontrast wobec tradycyjnej rzymskiej architektury. Mimo kontrowersji, Monumento a Vittorio Emanuele II jest ważnym symbolem narodowym i miejscem, które przyciąga turystów z całego świata. Jego lokalizacja na Piazza Venezia sprawia, że stanowi centralny punkt w mieście, będąc jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów rzymskiego krajobrazu. A na samej górze trafimy do kawiarni, gdzie pijąc kawę można obserwować panoramę miasta.
Panteon (Pantheon) to starożytna świątynia, która obecnie pełni funkcję kościoła. Panteon został zbudowany w II wieku n.e. za panowania cesarza Hadriana jako świątynia poświęcona wszystkim bogom (stąd nazwa Panteon, pochodząca z greki - "wszystkie boginie"). Słynie z imponującej kopuły oraz dobrze zachowanej architektury starożytnej i stanowi jeden z najbardziej niezwykłych i dobrze zachowanych zabytków starożytnego Rzymu. Charakteryzuje go okrągła kopuła, będąca jednym z największych tego typu dzieł architektonicznych w starożytnym świecie.
Wejście do Panteonu zdobi imponujący portyk z granitowymi kolumnami, a przed nim znajduje się plac otoczony zabytkowymi budynkami. Wnętrze Panteonu zachwyca proporcjami i harmonią, a pod kopułą znajduje się okrągły otwór zwany oculusem, który stanowi źródło światła. W Panteonie pochowani są niektórzy ważni przedstawiciele włoskiej historii, w tym Rafael Santi, słynny malarz renesansowy. Mimo wielu przeobrażeń, Panteon zachowuje swoją oryginalną strukturę i stanowi jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Rzymie. W ciągu wieków Panteon pełnił różne funkcje, w tym chrześcijańską świątynię, co przyczyniło się do jego ocalenia przed zniszczeniem. To miejsce nie tylko fascynuje swoją historią, ale także zapiera dech w piersiach swoją architekturą, przyciągając turystów i badaczy z całego świata.
Fontanna di Trevi to jedna z najbardziej znanych fontann na świecie. Została zbudowana w XVIII wieku w stylu barokowym i słynie z imponującej rzeźby Neptuna, boga morza. Fontanna di Trevi to jedna z najbardziej urokliwych fontann na świecie, położona w sercu Rzymu. Została zbudowana w XVIII wieku według projektu architekta Nicoli Salvi, a jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa "Trivium", oznaczającego trzy drogi, ponieważ znajduje się na skrzyżowaniu trzech ulic. Fontanna di Trevi jest największą fontanną barokową w Rzymie i jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta. Centralny element fontanny to posąg Neptuna, boga morza, otoczony przez trójkę koni i dwie postacie morskich istot.
Według tradycji, rzucenie monety do Fontanny di Trevi gwarantuje powrót do Rzymu, co sprawia, że jest to popularny rytuał turystów. Fontanna została przedstawiona w wielu filmach, w tym w kultowym obrazie "Dolce Vita" Federico Felliniego. Jest pięknie oświetlona wieczorami, co nadaje jej magicznego uroku i przyciąga nocnych zwiedzających. Fontanna di Trevi została zbudowana w miejscu, gdzie wcześniej istniał starożytny akwedukt Aqua Virgo, co dodaje jej historycznego kontekstu. W trakcie renowacji w 2015 roku przeszła gruntowny remont, przywracając jej pierwotną blask i dbając o jej długotrwałe zachowanie. Fontanna di Trevi to nie tylko arcydzieło rzymskiej architektury, ale także miejsce, które przyciąga zakochanych i marzycieli, tworząc niezapomnianą atmosferę.
Schody Hiszpańskie (Scalinata di Spagna) to jedne z najbardziej znanych schodów na świecie i popularne miejsce spotkań zarówno dla mieszkańców, jak i turystów. Zostały zbudowane w XVIII wieku i oferują piękny widok na otaczające miasto. Schody Hiszpańskie łączą Plac Hiszpański (Piazza di Spagna) na dole z Trinità dei Monti na górze, tworząc malownicze połączenie placu i kościoła. Nazwa "Schody Hiszpańskie" pochodzi od hiszpańskiego placu ambasady, znajdującej się w pobliżu, a nie od kraju Hiszpanii. Schody Hiszpańskie są często tłem dla mody i sztuki, a w okolicach znajdują się luksusowe sklepy, przyciągając miłośników zakupów. Scalinata di Spagna to jedno z najbardziej kultowych miejsc w Rzymie, stanowiące popularne spotkanie i wypoczynek dla mieszkańców i turystów. Wiosną schody ozdabiane są kolorowymi kwiatami, tworząc niepowtarzalny krajobraz i przyciągając fotografów z całego świata. O zachodzie słońca schody nabierają romantycznego wyglądu, gdy oświetlają się miękkim światłem, tworząc romantyczną atmosferę. Schody stanowiły miejsce wielu artystycznych i literackich inspiracji, a także były sceną różnych wydarzeń kulturalnych.
Początkowo schody miały funkcję ułatwienia dostępu do kościoła na górze, ale stały się jednym z najbardziej malowniczych punktów w Rzymie. Schody Hiszpańskie to nie tylko atrakcja turystyczna, ale także miejsce, które emanuje atmosferą życia miejskiego i kulturalnego, przyciągając odwiedzających z różnych zakątków świata. Na placu Hiszpańskim (Piazza di Spagna), przy schodach znajduje się słynna "Barcaccia", rzeźba w kształcie łodzi autorstwa Gian Lorenzo Berniniego i jego syna. Na skraju placu stoi też Kolumna Niepokalanego Poczęcia (Colonna dell’Immacolata), u której podstawy podziwiać możemy cztery rzeźby. Ukazują wielkie postaci Starego Testamentu i posiadają wyryte łacińskie inskrypcje z Biblii. Są to rzeźby Mojżesza (autorstwa Ignazio Jacometti), Izajasza (wykonana przez Salvatore Revelli), Ezechiela (autorstwa Carlo Chelli) i Dawida (wykonana przez Adama Tadolini).
Plac Ludowy (Piazza del Popolo) to jeden z największych placów w Rzymie, położony na północnym krańcu centrum miasta. Nazwa "Piazza del Popolo" dosłownie oznacza "Plac Ludowy" i odnosi się do historycznej funkcji tego miejsca jako miejsca publicznych zgromadzeń. Plac jest otoczony trzema kościołami: Santa Maria del Popolo, Santa Maria in Montesanto i Santa Maria dei Miracoli. W centralnej części placu znajduje się egipski obelisk, który został przeniesiony z Heliopolis do Rzymu w I wieku n.e. Plac "Piazza del Popolo" jest otwarty i przestronny, oferując piękny widok na okoliczne wzgórza i ogrody. Trzy bramy wjazdowe na plac są ozdobione łukami triumfalnymi, co nadaje mu monumentalny charakter. Plac pełnił różne funkcje w historii, włączając w to miejsce publicznych egzekucji, a obecnie jest popularnym miejscem spotkań i odpoczynku. Piazza del Popolo to jeden z najbardziej znanych placów w Rzymie i popularne miejsce spotkań zarówno dla mieszkańców, jak i turystów.
Otoczony barokowymi budynkami, plac ten posiada imponujące fontanny i pomniki. Villa Borghese to duży park w Rzymie, zajmujący obszar 80 hektarów. Park ten zawiera słynny Ogród Borghese, liczne muzea, staw i wiele spacerowych ścieżek, które zachęcają do relaksu i odpoczynku. W okolicy znajduje się luksusowa dzielnica handlowa, przyciągająca miłośników mody i zakupów. Piazza del Popolo był miejscem wielu ważnych wydarzeń historycznych i kulturalnych, od koronacji papieży po koncerty muzyczne. Z placu rozchodzą się liczne ulice, prowadzące do innych ważnych miejsc w Rzymie, co czyni go strategicznym punktem orientacyjnym w mieście
Bazylika św. Piotra (Basilica di San Pietro) stanowi największą i najbardziej znaczącą świątynię katolicką na świecie, pełniącą istotną rolę jako miejsce pielgrzymkowe. Została wzniesiona w XVI wieku i obejmuje w sobie liczne arcydzieła sztuki, w tym słynną rzeźbę "Pieta" autorstwa Michelangela. Bazylika św. Piotra to jedno z najważniejszych miejsc chrześcijaństwa, zlokalizowane w Watykanie. Jej konstrukcja rozpoczęła się w 1506 roku i trwała kilka dziesięcioleci, przy udziale wybitnych architektów, takich jak Bramante, Michelangelo i Bernini. Fasada Bazyliki św. Piotra zachwyca monumentalnością, zdobiona kolumnami i posągami, emanując barokową elegancją.
Wnętrze Bazyliki św. Piotra imponuje bogactwem dzieł sztuki, w tym takich arcydzieł jak "Pieta" autorstwa Michelangela. Centralnym punktem bazyliki jest ołtarz główny, a pod nim wgłębienie grobowe symbolicznie upamiętnia miejsce pochówku św. Piotra. Tutaj również spoczął Papież Jan Paweł II. Pojemność Bazyliki di San Pietro przekracza 20 000 wiernych, co czyni ją jednym z największych kościołów na świecie. Kopuła, zaprojektowana przez Michelangela, oferuje panoramiczny widok na Rzym i Watykan. Przed bazyliką wznosi się obelisk, pierwotnie umieszczony na Circus of Nero, przeniesiony na obecne miejsce przez Domicjana. Bazylika di San Pietro to nie tylko miejsce kultu religijnego, lecz także jedno z najważniejszych dzieł sztuki i architektury, przyciągające miliony pielgrzymów i turystów rocznie.
Na Placu Św. Piotra przeważnie tłumy wiernych i zwiedzających, którzy czekają cierpliwie w kolejce na wejście do Bazyliki św. Piotra.
Muzea Watykańskie (Musei Vaticani) to kompleks muzealny znajdujący się w Watykanie, zawierający jedną z największych kolekcji dzieł sztuki i antycznych artefaktów na świecie. Muzea Watykańskie stanowią zbiór ponad dwudziestu tematycznych kolekcji dzieł sztuki. Zobaczymy tu arcydzieła egipskie, greckie i rzymskie, a nawet możemy odwiedzić Salę "Sobieski". Jest to to jedna z wielu sal w Musei Vaticani, poświęcona dziełom sztuki związanymi z postacią polskiego króla Jana III Sobieskiego, który był jednym z najważniejszych władców Polski i słynnym dowódcą, zwycięzcą pod Wiedniem w 1683 roku. Sala Sobieski jest częścią Pinakoteki Watykańskiej, która prezentuje obrazy i dzieła sztuki związane z epoką baroku. Wśród eksponatów znajdują się m.in. obrazy przedstawiające zwycięskie momenty pod Wiedniem oraz portrety samego Sobieskiego. To miejsce przyciąga zwiedzających nie tylko ze względu na wartość artystyczną, ale również historyczną, ukazującą ważne wydarzenia z historii Polski i Europy.
Jednak najbardziej znanym i cennym obiektem jest Kaplica Sykstyńska (Cappella Sistina) ze słynnym freskiem "Stworzenie Adama" autorstwa Michelangela. Dzieło to znajduje się na sklepieniu kaplicy pokrytej wspaniałymi malowidłami przedstawiającymi sceny z Księgi Rodzaju. Freski na ścianie bocznej przedstawiają sceny z życia Mojżesza, również autorstwa Michelangela. Kaplica została zbudowana w latach 1477–1480, a jej nazwa pochodzi od papieża Sykstusa IV, który zlecił jej budowę. Cappella Sistina, to jedno z najbardziej monumentalnych miejsc w Muzeach Watykańskich. Kaplica pełni funkcję miejsca konklawe, gdzie odbywają się wybory nowego papieża. Aby zachować unikalne dzieła sztuki w Kaplicy, ilość odwiedzających jest ograniczona, a fotografowanie jest zabronione. Z tego powodu nie mogę w tym miejscu umieścić odpowiednich fotografii. Cappella Sistina jest tłumnie odwiedzana przez pielgrzymów, turystów i miłośników sztuki z całego świata. Cappella Sistina jest jednym z najbardziej znanych miejsc na świecie, gdzie sztuka, historia i religia splatają się w jedno niezapomniane doświadczenie.
Muzea Watykańskie zostały założone w XVI wieku przez papieża Juliusza II i od tego czasu znacznie się rozrosły, obejmując liczne galerie, sale i dziedzińce. W skład Musei Vaticani wchodzi także Pinakoteka Watykańska, która gromadzi kolekcję malarstwa włoskiego od XIII do XIX wieku. Muzea Vaticani posiadają imponujące zbioru antycznej sztuki rzymskiej i greckiej, w tym słynny Laokoona i Jego Synowie. Kolekcja egipska obejmuje liczne artefakty, takie jak mumie, rzeźby i malowidła, przenoszące odwiedzających do czasów starożytnego Egiptu. Muzea oferują także unikalną kolekcję map geograficznych, które zdobią galerie na temat historii i geografii świata. Ogrody Watykańskie, będące częścią kompleksu, są pięknym miejscem do spacerowania i odpoczynku. Wizyta w Muzeach Vatikańskich jest jednym z najważniejszych punktów programu dla turystów odwiedzających Rzym. Z powodu ogromnej popularności muzeów, zaleca się wcześniejszą rezerwację biletów, aby uniknąć długich kolejek i zagwarantować spokojną wizytę. A kolejki są naprawdę długie i wymagają sporo cierpliwości. Dlatego warto zastanowić się nad wcześniejszym zakupem biletów. Na zwiedzenie muzeów przeznaczyliśmy każdorazowo wiele godzin.
Zamek Świętego Anioła (Castel Sant'Angelo), znany również jako Mauzoleum Hadriana, to monumentalna twierdza w Rzymie, usytuowana nad rzeką Tybr. Budowla została pierwotnie wzniesiona przez cesarza Hadriana jako mauzoleum dla niego i jego rodziny w II wieku n.e. Castel Sant'Angelo przekształcono w fortecę w późniejszych latach, pełniącą rolę obronną i schronienia dla papieży w czasach zagrożenia. Na szczycie twierdzy znajduje się anioł, zwany Aniołem Mauzoleum, który był pierwotnie częścią rzeźby na szczycie mauzoleum Hadriana. Twierdza była również powiązana z historią znaną jako "Pokój Castel Sant'Angelo", który kończył spór między papieżem a rzymską republiką. Castel Sant'Angelo był również używany jako więzienie, a jego lochy były świadkami wielu historii związanych z uwięzionymi postaciami.
Wnętrza twierdzy Castel Sant'Angelo obejmują apartamenty papieskie, sale wystawowe i wiele innych pomieszczeń związanych z historią Rzymu. Most Sant'Angelo, prowadzący do twierdzy, zdobią liczne rzeźby aniołów, tworząc malowniczy widok nad Tybrem. Dziś Castel Sant'Angelo pełni funkcję muzeum, prezentując bogatą historię i kulturę Rzymu, przyciągając turystów z całego świata. Jego imponująca architektura, połączona z fascynującą historią, czyni go jednym z kluczowych punktów w krajobrazie rzymskim.
Rzeka Tyber, albo inaczej Tybr, znana również jako Tevere w języku włoskim, to jedna z najważniejszych rzek płynących przez Rzym. Tyber ma długość około 405 kilometrów i jest trzecią co do wielkości rzeką we Włoszech. Rzeka przepływa przez centrum Rzymu, dzieląc miasto na dwie części - lewobrzeżną i prawobrzeżną. Na rzece Tyber znajduje się kilka mostów, z których najbardziej znanym jest Most Sant'Angelo, prowadzący do Castel Sant'Angelo. Wokół rzeki znajdują się malownicze nabrzeża, które są popularnym miejscem spacerów i rekreacji. Szczególnie pięknie prezentuje się Tyber oświetlony, już po zachodzie słońca.
Tyber był ważny dla rozwoju starożytnego Rzymu, pełniąc rolę szlaku handlowego i zapewniając źródło wody dla mieszkańców miasta. Rzeka Tyber była również często używana jako naturalna granica miasta i odgrywała ważną rolę w obronie Rzymu przed najazdami. W starożytności Tyber uważany był za świętą rzekę, związana z mitologią rzymską, a także ważnym elementem kultury i życia społecznego. Współcześnie Tyber pełni również funkcje rekreacyjne, umożliwiając rejsy łodziami turystycznymi po jego malowniczych zakolach. Mimo że Tyber jest istotną częścią historii Rzymu, często również zmagano się z problemem zanieczyszczenia wody, co stanowi wyzwanie dla jego ekosystemu i ochrony środowiska.
Zwiedzanie starożytnego Rzymu to nie tylko fascynujące przeżycie, lecz również szansa dla wielu turystów na przypomnienie sobie historii naszej europejskiej cywilizacji oraz na połączenie różnych epok w spójną całość. Jednym z najlepszych miejsc dla takich rozmyślań jest plaża, zwłaszcza spacer wzdłuż morza, przy obserwacji fal pluskających się w blasku zachodzącego słońca. Swoista uczta rekreacji, która dostarcza również mojemu pieskowi, Yorkowi Fafikowi, niezapomnianej swobody. Fafik, po okresie wyczekiwania, wreszcie ma okazję do eksploracji nadmorskich plaż. Być może zaskoczył go ciemny kolor piasku, do którego nie jest przyzwyczajony. Z resztą, co tu dużo mówić? Klimatyczne fotografie pięknie ukazują niepowtarzalny morski nastrój, przenosząc nas w świat antyku, odległy o około 2.000 lat. Przychodzi mi więc na myśl, że jako podsumowanie zwiedzania Wiecznego Miasta, warto przytoczyć kilka istotnych faktów dotyczących starożytnego Rzymu. To nie tylko forma edukacji, ale również sposób na jeszcze głębsze zanurzenie się w historię tego niezwykłego miejsca.
Starożytny Rzym (Roma Antika), to okres od założenia miasta w VIII wieku p.n.e. do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego w V wieku n.e. Założycielem Rzymu według legendy był Romulus, który miał być wychowywany przez wilczyce. W roku 509 p.n.e. Rzym przekształcił się w republikę, przyjmując system rządów oparty na senacie i wybranych urzędnikach. W okresie republiki Rzym poszerzał swoje terytorium poprzez zdobywanie kolejnych obszarów w wyniku wojen, stając się potęgą obejmującą całe obszary Morza Śródziemnego. Juliusz Cezar, jedna z kluczowych postaci rzymskich, przyczynił się do upadku republiki, ogłaszając się dyktatorem na stałe. August, znany również jako Oktawian, stał się pierwszym cesarzem Rzymu po zwycięstwie w bitwie pod Akcjum w 31 roku p.n.e.
Panowanie Augusta zapoczątkowało okres Pax Romana, trwający około 200 lat, charakteryzujący się względnym pokojem i stabilnością na obszarze imperium. Rzymskie osiągnięcia w architekturze, sztuce, inżynierii oraz prawie miały ogromny wpływ na rozwój kultury europejskiej. Koloseum, Forum Romanum, Panteon i antyczny cyrk Circus Maximus (Circo Massimo) to tylko niektóre z najważniejszych zabytków z okresu Roma Antika. Upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego w 476 roku n.e. symbolizuje koniec starożytnego Rzymu, jednak jego wpływ na światowe dziedzictwo trwa przez wieki. Osobiście, obserwując tłumy zwiedzających to miasto, uważam, że nawet dzisiaj wywiera ono ogromny wpływ na świadomość kolejnych generacji oraz na światową kulturę.
Zachęcam także do zapoznania się z moimi książkami traktującymi o miejscach dalszych i bliższych, znanych i nieznanych, które dane mi było odwiedzić i opisać. Ale nie tylko. Są też tam inne prace, abstrahujące od tego tematu.
A ta tajemnicza postać na obrazie to Handrystol, wędrowiec pochodzący ze świata fantazji, który towarzyszy każdej mojej książce. Stworzyła go i nadała mu osobowości pewna księżniczka. Handrystol kogoś poszukuje i często korzysta z okazji, aby wspólnie odwiedzić i sprawdzić przeróżne miejsca. Poniższy link prowadzi do jednego z nich, kontynuując naszą wirtualną wędrówkę w przestrzeni i w czasie.