Usedom - Insel zweier Staaten
Usedom ist eine wunderschöne Insel in der südlichen Ostsee, die sowohl zu Deutschland als auch zu Polen gehört. Mit einer Fläche von rund 445 Quadratkilometern ist Usedom die zweitgrößte Insel Deutschlands. Auf der Insel leben etwa 76.500 Menschen, wobei der größere Teil in Deutschland und der kleinere Teil in Polen liegt. Sądzę, że robienie zdjęć na granicy między Niemcami i Polską stało się tradycją i zalicza się do stałego punktu pobytu. Die Insel Usedom wird durch mehrere Wasserstraßen vom Festland getrennt. Im Westen trennt der Peenestrom die Insel vom Festland, im Norden und Osten bilden das Stettiner Haff und die Swine, ein Mündungsarm der Oder, die Grenze. Diese natürlichen Wasserwege grenzen die Insel deutlich vom umliegenden Festland ab und tragen zur besonderen geographischen Lage Usedoms bei. Usedom ist bekannt für seine malerischen Strände, historischen Seebäder und idyllischen Landschaften. Vor allem die deutschen Kaiserbäder Ahlbeck, Heringsdorf und Bansin sind berühmt für ihre prachtvollen Bauten aus der Gründerzeit und ihre langen, feinen Sandstrände. Auf der polnischen Seite liegt die Stadt Świnoujście (Swinemünde), die sich ebenfalls durch schöne Strände und interessante Architektur auszeichnet.
Uznam - wyspa dwch państw
Uznam to piękna wyspa na południowym Bałtyku, która należy zarówno do Niemiec, jak i do Polski. Z powierzchnią około 445 kilometrów kwadratowych, Uznam jest drugą co do wielkości wyspą Niemiec. Na wyspie mieszka około 76 500 mieszkańców, przy czym większa część znajduje się w Niemczech, a mniejsza w Polsce. Sądzę, że robienie zdjęć na granicy między Niemcami a Polską stało się tradycją i zalicza się do stałego punktu pobytu. Wyspa Uznam jest oddzielona od lądu stałego kilkoma drogami wodnymi. Na zachodzie Piana (Peenestrom) oddziela wyspę od lądu, natomiast na północy i wschodzie granicę stanowią Zalew Szczeciński oraz Świna, jedno z ujść Odry. Te naturalne szlaki wodne wyraźnie oddzielają wyspę od otaczającego lądu i przyczyniają się do wyjątkowego położenia geograficznego Uznamu. Wyspa jest znana ze swoich malowniczych plaż, historycznych kąpielisk i idyllicznego krajobrazu. Szczególnie niemieckie cesarskie kąpieliska Ahlbeck, Heringsdorf i Bansin są słynne z wspaniałych budowli z okresu panowania cesarza Wilhelma II oraz długich, drobnych piaszczystych plaż. Po polskiej stronie znajduje się miasto Świnoujście, które również wyróżnia się pięknymi plażami i interesującą architekturą.
Die Insel Usedom gehört zu den schönsten und sonnenreichsten Ostseeinseln. Die erste Erwähnung der Insel und der ältesten Siedlung Usedom stammt aus mittelalterlichen Berichten des Bischofs Otto von Bamberg. Die Etymologie des Namens Usedom ist unklar. Der urkundlich belegte Name Uznoimia leitet sich vom slawischen Wort „znoj“ (Fluss oder Umfluss) ab. Im Laufe der Zeit wurden die Namen Uznoimi und Uznoim mündlich zu Uznom, Uzdem und schließlich um 1420 zu Uzdam vereinfacht. Die Insel bietet eine abwechslungsreiche Natur mit Wäldern, Seen und einer reichen Flora und Fauna. Ein großer Teil Usedoms ist als Naturpark geschützt und es gibt zahlreiche Rad- und Wanderwege, die durch die schöne Landschaft führen. Usedom hat eine bewegte Geschichte und war bereits in der Steinzeit besiedelt. Im 19. Jahrhundert entwickelte sich die Insel zu einem beliebten Seebad des deutschen und europäischen Adels. Der Tourismus ist die wichtigste Einnahmequelle der Insel. Neben Stränden und Kurbädern lockt die Insel mit zahlreichen kulturellen Veranstaltungen, Museen und historischen Bauwerken. Zwei Brücken verbinden die Insel mit dem Festland, die Peenebrücke in Wolgast und die Zecheriner Brücke. Außerdem wurde kürzlich ein Tunnel in Swinemünde eröffnet, der die Inseln Usedom und Wolin verbindet. Darüber hinaus gibt es Fährverbindungen und eine Eisenbahnlinie, die von der Usedomer Bäderbahn (UBB) betrieben wird. Usedom bietet viele kulinarische Spezialitäten wie frischen Ostseefisch, regionale Gerichte und traditionelle deutsche Küche, auf der polnischen Seite erfreuen sich auch polnische Gerichte großer Beliebtheit. Es gibt viele gemütliche Restaurants und Cafés, in denen die Besucher die lokale Gastronomie genießen können. Die Insel ist ein idealer Ort für Entspannung und Naturverbundenheit und bietet gleichzeitig ein reichhaltiges kulturelles Angebot. Ob erholsamer Strandurlaub oder Aktivurlaub - Usedom hat für jeden etwas zu bieten.
Wyspa Uznam należy do najpiękniejszych i najbardziej nasłonecznionych wysp na Bałtyku. Pierwsze wzmianki o wyspie i najstarszej osadzie Usedom pochodzą ze średniowiecznych relacji biskupa Ottona z Bambergu, który w 1128 roku rozpoczął proces chrystianizacji wyspy. Etymologia nazwy Uznam jest niejasna. Udokumentowana nazwa Uznoimia wywodzi się od słowiańskiego słowa „znoj” (rzeka lub przepływ). Z czasem nazwy Uznoimi i Uznoim ulegały w przekazie ustnym uproszczeniu do Uznom, Uzdem, a ok. 1420 roku do nazwy Uzdam. Wyspa oferuje różnorodną przyrodę z lasami, jeziorami oraz bogatą florą i fauną. Znaczna część Uznamu jest chroniona jako park przyrody, a na wyspie znajduje się wiele tras rowerowych i szlaków turystycznych prowadzących przez piękne krajobrazy. Uznam ma burzliwą historię i był zamieszkany już w epoce kamienia. W XIX wieku wyspa stała się popularnym kąpieliskiem morskim dla niemieckiej i europejskiej arystokracji. Turystyka jest głównym źródłem dochodów wyspy. Oprócz plaż i uzdrowisk, wyspa oferuje liczne wydarzenia kulturalne, muzea i zabytki historyczne, które przyciągają turystów. Dwa mosty łączą wyspę z lądem stałym, a mianowicie most Peenebrücke w Wolgast i most Zecheriner Brücke. Ponadto od niedawna w Świnoujściu oddano do użytku tunel łączący wyspy Uznam i Wolin. Istnieją również połączenia promowe oraz linia kolejowa obsługiwana przez Usedomer Bäderbahn (UBB). Uznam oferuje wiele kulinarnych specjałów, takich jak świeże ryby bałtyckie, dania regionalne i tradycyjną kuchnię niemiecką, a na polskiej stronie także polskie potrawy, które cieszą się dużym zainteresowaniem. Znajduje się tutaj wiele przytulnych restauracji i kawiarni, w których odwiedzający mogą cieszyć się lokalną gastronomią. Wyspa jest idealnym miejscem na wypoczynek i obcowanie z naturą, a jednocześnie oferuje bogatą ofertę kulturalną. Czy to na relaksujący urlop na plaży, czy aktywny wypoczynek – Uznam ma zawsze coś do zaoferowania dla każdego.
Von den Kaiserbädern bis nach Kolberg & Od Cesarskich Uzdrowisk aż do Kołobrzegu
Das zweisprachige Reisebuch "Von den Kaiserbädern bis nach Kolberg & Od Cesarskich Uzdrowisk aż do Kołobrzegu" erzählt von den Kaiserbädern Bansin, Heringsdorf und Ahlbeck sowie von Swinemünde, Misdroy und Kolberg. Auch die Inseln Usedom und Wollin sowie der Nationalpark Wollin werden beschrieben.
Dwujęzyczna książka podróżnicza "Von den Kaiserbädern bis nach Kolberg & Od Cesarskich Uzdrowisk aż do Kołobrzegu" opowiada o Cesarskich Uzdrowiskach Bansin, Heringsdorf i Ahlbeck oraz o Świnoujściu, Międzyzdrojach i Kołobrzegu, a także o wyspach Uznam i Wolin oraz o Wolińskim Parku Narodowym.
Das Buch kann online unter
Amazon.de bestellt werden. Das Buch enthält zahlreiche Abbildungen der beschriebenen Orte und der kleine Hund York Fafik begleitet uns.
Książkę można nabyć online w serwisie
KPD Amazon. W książce znajduje się wiele ilustrcji obrazujących opisywane miejsca, w których towarzyszy nam mały piesek York Fafik.
Die Entstehung der Insel Usedom
Die Entstehungsgeschichte der Insel Usedom ist ohne Zweifel mit der Bildung des größten der drei Odermündungsdeltas, dem Swinedelta (poln. Swinoujscie = Swina-Mündung), in der Ostsee verbunden. Der Wasserspiegel der vor über 12.000 Jahren v. Chr. entstandenen Ostsee lag ursprünglich ca. 20 m tiefer als heute. Zu dieser Zeit war Usedom eine Halbinsel in einer üppig bewachsenen Tundra. Litorale Prozesse führten um 6000 v. Chr. zu einem raschen Anstieg des Ostseewassers und zur Bildung der Stettiner Bucht, dem heutigen Stettiner Haff. Diese Ereignisse führten damals auch zur Trennung der beiden Inseln Wollin und Usedom. Durch die zerstörerische Wirkung des Meerwassers entstanden auch auf diesen Inseln hohe Steilküsten und die Sandablagerungen der Meereswellen isolierten die Stettiner Bucht endgültig vom Meer. Gleichzeitig mit der Entstehung dieser Formen bildeten sich Dünenwälle, deren Reste bis heute erhalten sind. Das Dünenwachstum und die weitere Landverbreiterung führten zu einer Annäherung der Nehrungsenden, wobei die Usedomer Nehrung aufgrund der vorherrschenden westlichen Windrichtung immer schneller wuchs als die Wolliner Nehrung. Auf diese Weise entstand das Stettiner Haff, das vom Meer durch die sogenannte Brama Swiny (Swinetor) abgegrenzt wird. Die Absperrung der Bucht durch ein System von Inseln und Nehrungen verwandelte das Stettiner Haff in ein Becken mit den Eigenschaften eines großen, flachen Stausees. eines großen flachen Stausees. Der Austausch des „salzigen” Wassers der Ostsee mit dem „süßen“ Wasser der Bucht erfolgt heute über drei Meerengen: Dziwna, Peenestrom und Swina. Jahrhundert durch den Bau des künstlichen Kaiserkanals, des heutigen Piastowski-Kanals, kam es jedoch zu einem erheblichen hydrologischen Ungleichgewicht zwischen den Meerengen (derzeit fließen nur 40% des Wassers durch die Meerengen Peenestrom und Dziwna). Durch diesen Eingriff entstand auch die künstliche Insel Karsibór (Kaseburg), die früher zu Usedom gehörte.Powstanie wyspy Uznam
Geneza powstania wyspy Uznam jest niewątpliwie związana z formowaniem się największej z trzech delt ujścia Odry, tzw. Wstecznej Delty Świny oraz z historią Bałtyku. Przed ponad 12 tysięcy laty przed naszą erą powstało Morze Bałtyckie, którego poziom był początkowo o około 20 m niższy od poziomu obecnego. Wówczas Uznam był półwyspem obficie porośniętym tundrą. Procesy tzw. transgresji litorynowej doprowadziły około 6000 lat przed naszą erą do szybkiego wzrostu poziomu wód Bałtyku i utworzenia Zatoki Szczecińskiej, dzisiejszego Zalewu Szczecińskiego. W wyniku tych wydarzeń doszło wówczas do wyodrębnienia się dwóch wysp, mianowicie wyspy Wolin i wyspy Uznam. Destrukcyjne działanie wody morskiej spowodowało powstanie na tych wyspach wysokich brzegów klifowych, a osady piaskowe nanoszone przez fale morskie spowodowały stopniowe odkładanie się piaszczystych mierzei i ostatecznie odizolowały Zalew Szczeciński od wód morskich. Wraz z powstawaniem tych form powstały równoległe do brzegu tzw. wały wydmowe, których pozostałości zachowały się do dzisiaj. Przyrost wydm i dalsze poszerzanie lądu prowadziły do zbliżenia końców mierzei, przy czym mierzeja uznamska, z powodu dominujących zachodnich wiatrów, rosła szybciej niż mierzeja wolińska. W ten sposób powstał Zalew Szczeciński, który od morza oddziela tzw. Brama Świny. Oddzielenie zatoki poprzez powstały system wysp i mierzei przekształciło Zalew Szczeciński w basen o cechach rozległego, płytkiego jeziora przepływowego. Obecnie wymiana "słonej" wody Bałtyku ze "słodką" wodą zalewu odbywa się dzisiaj przez trzy cieśniny: Pianę, Swinę i Dziwnę. Na skutek ingerencji człowieka w XIX wieku poprzez budowę sztucznego Kanału Cesarskiego (Kaiserfahrt) - obecnie Kanału Piastowskiego, doszło jednak do znacznego zachwiania równowagi hydrologicznej w przepływie wód między cieśninami (obecnie zaledwie 40% przepływu wód odbywa się przez Pianę i Dziwnę). W wyniku tej interwencji powstała także sztuczna wyspa Karsibór (Kaseburg), która wcześniej stanowia część wyspy Uznam.
Die Fauna von Usedom
Es gibt nur wenige Orte in Europa, an denen wir auf so kleiner Fläche eine so vielfältige Tierwelt antreffen. Süßwasserseen, das Meerwasser der Ostsee, ausgedehnte Küstengebiete, Steilküsten und üppig bewaldete Moränen sind Lebensraum und Rückzugsgebiet für viele Tierarten geworden. Im Herbst kann ein lautes Röhren kurz vor Sonnenuntergang den Beginn der Brunftzeit des Rothirsches (Cervus elaphus) ankündigen. Weit verbreitete Vertreter der Huftiere in der Region sind Rehe (Capreolus capreolus), die sich im Winter meist zu größeren Rudeln zusammenschließen. Ebenso sind Wildschweine (Sus scrofa) regelmäßige Gäste im Ökosystem Usedom, die sich zunehmend auch am Meeresstrand zeigen. Zu den Bewohnern der Wälder Usedoms gehört auch ein ausgezeichneter Jäger, der Fuchs (Vulpes vulpes). Das Raubtier jagt vor allem kleine Vögel und Säugetiere, verschmäht aber auch Eier, Schnecken und Beeren nicht. Ein weiterer Waldbewohner ist der Dachs (Meles meles), der wie der Fuchs in Höhlen in der Nähe von Wäldern und Feuchtgebieten lebt. Auch der europäische Igel (Erinaceus europaeus) ist ein häufiger Besucher der Inselgebiete. Seine charakteristischen Stacheln sind nichts anderes als eine spezielle Umgestaltung des Fells. Aufmerksame Beobachter werden auch Eichhörnchen (Sciurus vulgaris) entdecken, die ihre Nester meist in den Astgabelungen der Bäume bauen. Die Vertreter dieser Art müssen sich jedoch in Acht nehmen, da sie in unmittelbarer Nähe auf ihren größten Feind, den Baummarder (Martes martes), treffen könnten. Ein weiteres Raubtier, das in diesem Fall jedoch typisch für diese aquatischen Ökosysteme ist, ist der Fischotter (Lutra lutra), ein Tier, das perfekt an das Leben in seiner natürlichen Umgebung angepasst ist. Der größte Vertreter der einheimischen Nagetiere ist der Europäische Biber (Castor fiber). Diese Art kehrt in letzter Zeit wieder in ihr ursprüngliches Lebensgebiet zurück, um dort ihre charakteristischen Dämme zu bauen.Zwierzęta wyspy Uznam
Niewiele jest miejsc w Europie, gdzie na tak niewielkim obszarze możemy znaleźć tak różnorodny świat zwierząt. Jeziora słodkowodne, słone wody morskie Bałtyku, rozległe obszary przybrzeżne, wybrzeże klifowe i bujnie zalesione moreny stały się siedliskami i ostojami wielu gatunków zwierząt. Jesienią donośny ryk rozlegający się tuż przed zachodem słońca, może oznaczać, że natknęliśmy się na rykowisko, gdzie jelenie europejskie (Cervus elaphus) rozpoczęły swój okres godowy. Powszechnymi zwierzętami kopytnymi w tym regionie są sarny (Capreolus capreolus), które zwykle zimą łączą się w większe stada zwane rudlami. Dziki (Sus scrofa) są również stałymi gośćmi w ekosystemie wyspy Uznam i są coraz częściej widywane na wybrzeżu. Wśród mieszkańców uznamskich lasów wymienić należy, doskonałego łowcę, jakim jest lis (Vulpes vulpes). Drapieżnik ten poluje zazwyczaj na małe ptaki i ssaki, nie pogardzi jednak jajami, ślimakami i jagodami. Kolejnym gatunkiem siedliska lasu jest borsuk (Meles meles), zwierzę, które podobnie jak lis, mieszka w norach w pobliżu ostoi leśnych i terenów podmokłych. Częstym gościem terenów wyspy, jest także jeż europejski (Erínaceus europaeus), którego charakterystyczne kolce są niczym innym jak specyficznie przekształcona forma okrywy włosowej. Uważni obserwatorzy dostrzegą również wiewiórki (Sciurus vulgaris), które zwykle budują swoje gniazda w rozwidleniach gałęzi drzew. Przedstawiciele tego gatunku muszą być jednak ostrożni, gdyż w bezpośrednim sąsiedztwie mogą natknąć się na swojego największego wroga - kunę leśną (Martes martes). Innym drapieżnikiem typowym dla tych wodnych ekosystemów jest wydra (Lutra lutra), zwierzę doskonale przystosowane do życia w swoim naturalnym środowisku. Największym przedstawicielem tutejszych gryzoni jest bóbr europejski (Castor fiber). Gatunek ten niedawno powrócił do swojego pierwotnego siedliska, aby zbudować charakterystyczne stanowiska, zwane "żeremiami".
Die Vegetation auf Usedom
Die Vegetation dieser Küstenzone wird vor allem durch typische Arten der Strände, der weißen und grauen Dünen, der Kiefernwälder sowie der Lebensräume an den Steilküsten vertreten. Besonders gut an diese Lebensbedingungen angepasst ist die Salzmiere (Honckerıya peploides), die natürlicherweise nur an der Ostsee vorkommt. Weitere Pionierpflanzen im Strandbereich sind der Meersenf (Cakile maritina) und das Salzkraut (Salsola kali). Eine weitere für die Dünenbildung wichtige Vertreterin der Küstenflora ist die Stranddistel (Eryngium maritimum). Aufgrund ihres sehr eigenwilligen Aussehens kann diese Art zweifellos als ein Standardsymbol der Küstenvegetation angesehen werden. Die Pflanzengruppe, die sich in der sogenannten weißen Dünenzone ausbreitet, besteht aus Meeresgräsern wie dem Strandhafer (Ammophila arenaria) und dem Strandroggen (Leymus arenarius). Von den anderen Arten sind in diesem Habitat auch die Pestwurz (Petasites spurius), die Strand-Platterbse (Lathyrus japonicus), der Rotschwingel (Festuca rubra) und der Tannenklee (Anthyllis vulneraria) häufig anzutreffen. Wenn die Gefahr der Sandverwehung vorüber ist und sich auf der Oberfläche eine dünne Humusschicht bildet, entsteht eine Graudüne. Unter den Sandkörnern bilden sich Algen, die in Verbindung mit Pilzen Pflanzen wie die Spitzhornflechte (Cornicularia aculeata) und die Scharlachbecherflechte (Cladonia coccifera) hervorbringen. Die graue Düne ist auch Lebensraum für viele Vertreter von Moosen, Pilzen und Kräutern, wie z.B. die Sandstrohblume (Helichrysum arenarium), das Silbergras (Corynephorus canescens), eine Küstenart des Feld-Beifußes (Artemisia campestris) und die Sand-Segge (Carex arenaria). Eine wichtige Vegetationsform der Küstenzone ist der Kiefernwald. Dieser natürliche Lebensraum zeichnet sich im Allgemeinen durch ein reiches Unterholz aus, das hauptsächlich von der Schwarzen Krähenbeere (Empetrum nigrum), der Preiselbeere (Vaccínium vitis-idaea) und der Besenheide (Calluna vulgaris) vertreten wird. Die Riffe der Küste werden von verschiedenen Vertretern der Meeresflora besiedelt, darunter wertvolle natürliche Orchideenarten wie die Braunrote Stendelwurz (Epipactis atrorubens), die Breitblättrige Stendelwurz (Epipactis he//eborine) und das Rote Waldvöglein (Cephalanthera rubra).Roślinność wyspy Uznam
Roślinność tej strefy przybrzeżnej reprezentowana jest głównie przez gatunki typowe dla plaż, wydm białych i szarych, lasów sosnowych i siedlisk na klifach. Szczególnie dobrze przystosowana do tych warunków życia jest solanka honkenia piaskowa (Honckenya peploides), która naturalnie występuje jedynie na wybrzeżu Bałtyku. Inne pionierskie rośliny na obszarze plaży to rukwiel nadmorska (Cakile maritina) oraz solanka kolczysta (Salsola kali). Kolejnym przedstawicielem nadmorskiego świata roślin, pełniącym także istotną rolę w powstaniu zaczątków wydm jest mikołajek nadmorski (Eryngium maritímum). Ze względu na swój wyjątkowy wygląd, gatunek ten można bez wątpienia uznać za standardowy symbol roślinności przybrzeżnej. Grupą roślin zajmującą tym razem strefę tzw. wydmy białej są trawy piasków nadmorskich tj. piaskownica zwyczajna (Ammophila arenaría) oraz wydmuchrzyca piaskowa (Elymus arenarius). Inne gatunki często spotykane w tym siedlisku to lepiężnik kutnerowaty (Petasites spurius), groszek nadmorski (Lathyrus japonicus), kostrzewa czerwona (Festuca rubra) i przelot pospolity (Anthylis vulneraria). Gdy niebezpieczeństwo zasypania piaskiem mija, a na powierzchni ziemi pojawia się cienka warstwa próchnicy, pojawia się ekosystem wydmy szarej. Wśród ziaren piasku wytwarzają się wówczas glony, a z symbiozy z grzybami powstają porosty reprezentowane m.in.: przez rogaczkę kolczystą (Cornicularia aculeata) oraz chrobotka koralkowego (Cladonia coccifera). Wydma szara to również środowisko życia wielu przedstawicieli mchów, grzybów i ziół, takich jak kocanka piaskowa (Helichrysum arenarium), szczotlicha siwa (Corynephorus canescens}, bylica polna w odmianie nadmorskiej (Artemisia campestris) oraz turzyca piaskowa (Carex arenaria). Istotną formą roslinności strefy przybrzeżnej jest nadmorski bór sosnowy. To naturalne siedlisko przyrodnicze charakteryzuje się zazwyczaj bogatym runem, reprezentowanym głównie przez bażynę czarną (Empetrum nigrum), borówkę brusznicę (Vaccinium vitis-idaea) oraz wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris). Szereg przedstawicieli flory nadmorskiej zajmuje stoki wybrzeża klifowego, w tym cenne naturalne gatunki storczyków, takie jak kruszczyk rdzawoczerwony (Epipactis atrorubens), kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleboríne) oraz bulawnik czerwony (Cephalanthera rubra).
Dünen
Küstendünen entstehen durch die Verwehung von Sand durch Wind und Wellen, wobei in der Regel der Seewind die Hauptrolle spielt. Die am häufigsten vorkommenden Küstendünen unterteilen sich in eine Strandzone, die den weißen Teil der Düne bildet, sowie in eine graue und eine braune Düne. Alle oben genannten natürlichen Lebensräume sind im Rahmen des europäischen Schutzgebietsnetzes Natura 2000 geschützt. Die erste Zone, die direkt am Meer liegt, ist die Strandzone, die hauptsächlich aus Quarzsand besteht, der von den Meereswellen angeschwemmt wurde. Dieser stammt von den Unterwasserbänken am Grund der Ostsee. Erst im oberen Bereich des Strandes, außerhalb der zerstörerischen Wirkung der Wellen, gibt es erste Anzeichen von Leben. In diesem Fragment des Ökosystems, das als Anfangsphase einer weißen Sanddüne bezeichnet wird, wachsen vereinzelt kleine Pflanzenarten wie die Salzmiere (Honckenya peploides), das Salzkraut (Salsola kali) oder der Meersenf (Cakile maritina). Diese Pflanzen bilden eine feste Barriere für den Wind. Gleichzeitig lassen sie den Sand durch, der vor ihnen und in ihrem „Schatten" Dünen bildet.Die nächste Zone der Küstendüne ist die weiße Düne mit der für diesen natürlichen Lebensraum typischen Krautvegetation. Zu diesen Küstengräsern gehören vor allem der Strandroggen (Leymus arenarius) und der Strandhafer (Ammophila arenaria), die eine sehr wichtige Rolle bei der Dünenbildung spielen. Diese Pflanzen bilden eine elastische Barriere für den Wind, die nur in ihrem „Schatten“ dünenartige Ablagerungen zulässt und zudem große Sandmengen zurückhält.
Mit zunehmender Anreicherung des Bodens mit Humusstoffen und zunehmendem Windschutz für die Dünenablagerungen entsteht die Graudüne. I-lier beginnen sich Sumpfpflanzen auszubreiten, deren oberirdische Triebe eine dichte Grasnarbe bilden, in der sich weitere verwandte Arten vermehren. Dieser Dünengürtel geht allmählich in eine weitere Zone über, den sogenannten Küsten-Kiefernwald. Wie bei den Landdünen kann man auch bei den Kustendünen Dünenwellen auf dem Meeresboden finden, die als Sandbänke bezeichnet werden.
Wydmy
Wydmy nadmorskie powstają w wyniku nanoszenia piasku przez wiatr i fale, przy czym główną rolę odgrywa zwykle wiatr morski. Najczęściej wydmy nadmorskie dzielą się na strefę plaży, która tworzy białą część wydmy, oraz wydmę szarą i brązową. Wszystkie wyżej wymienione siedliska przyrodnicze są chronione w ramach europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000. Pierwsza strefa, która znajduje się bezpośrednio nad morzem, to strefa plaży, która składa się głównie z piasku kwarcowego, który został wymyty przez fale morskie z podwodnych ławíc dna Bałtyku. Dopiero w górnym odcinku plaży, poza niszczącym działaniem fal, pojawiają się pierwsze oznaki życia. W tym fragmencie ekosystemu, który określany jest jako początkowa faza wydmy białej, sporadycznie rosną niewielkie gatunki roślin, takie jak soliród (Honckenya peploides), soliród (Salsola kali) i gorczyca morska (Cakile maritina). Rośliny te, stanowią na drodze wiatru tzw. przeszkodę sztywną, przepuszczając tym samym piasek i formując wydmę zarazem przed nimi, jaki w ich "cieniu".
Kolejną strefą wydmy nadmorskiej jest wydma biała z roślinnością trawiastą typową dla tego naturalnego siedliska przyrodniczego.
Te przybrzeżne trawy obejmują w szczególności wydmuchrzycę nadmorską (Elymus arenarius) oraz piaskownicę piaskową (Ammophila arenaria), które odgrywają bardzo ważną rolę w formowaniu się wydm. Rośliny te tworzą elastyczną barierę dla wiatru, która pozwala na tworzenie się osadów wydmowych tylko w ich „cieniu”, zatrzymując tym samym duże ilości piasku.
Wraz ze wzrostem wzbogacenia gleby w substancje próchniczne i zwiększeniem ochrony przed wiatrem dla osadów wydmowych, formuje się wydma szara. Rośliny darniowe zaczynają się tutaj silnie rozrastać tworząc zwarte kępy i skupienia, a gatunki płożące tworzą nowe kłącza i rozłogi. Ten pas wydmowy stopniowo przechodzi w kolejną strefę nazywaną nadmorskim lasem sosnowym. Podobnie jak w przypadku wydm występujących na lądzie, fale wydmowe można również napotkać na dnie morskim wydm przybrzeżnych, które są znane jako piaszczyste ławice nazywane "rewami".
Die Vögel auf Usedom
Usedom gilt als eines der interessantesten ornithologischen Beobachtungsgebiete im deutsch-polnischen Küstenraum. Das reichhaltige Nahrungsangebot sowie ruhige und geschützte Plätze sind die Grundlage dafür, dass viele wertvolle Vogelarten gerade hier brüten. Die ausgedehnten Wasserflächen des Stettiner Haffs und der Usedomer Seen sind für viele von ihnen auch hervorragende Überwinterungsgebiete. Die flachen Gewässer des Stettiner Haffs und die periodisch überfluteten Feuchtgebiete sind einfach ideale Nahrungsgründe für Vögel aus der Familie der Regenpfeifer (Charadriidae), wie z.B: Rotschenkel (Actitis macularia), Alpenstrandläufer (Calidris alpina), Bekassine (Gallinago gallinago) und Kiebitz (Vanellus vanellus). An den Stränden und Dünen Usedoms fühlen sich dagegen eine Reihe von Vögeln aus den Familien der Möwen (Laridae) und Seeschwalben (Sternidae) recht wohl. Hier dominieren jedoch Lachmöwe (Chroicocephalus ridibundus), Lachmöwe (Larus canus), Silbermöwe (Larus argentatus) und Flussseeschwalbe (Sterna hírundo). An den Ufern des Usedomer Haffs und im Bereich des Swina-Deltas sammeln sich im Frühjahr und Herbst auch Tausende von Zugvögeln wie Enten und Seetaucher. Pfeifente (Anas penelope), Krickente (Anas crecca), Mittelsäger (Mergus serrator), Eisente (Clangula hyemalis), Eiderente (Somateria mollissima) sowie Sterntaucher (Gavia stellata) und Prachttaucher (Gavia arctica) sind hier anzutreffen. Auch die offenen Gewässer des Stettiner Haffs werden von Vögeln gerne als Nachtquartier und die Binsenröhrichte als Brutplatz genutzt. Auch Entenvögel wie Zwergsäger (Mergellus albellus), Schellente (Bucephala clangula), Tafelente (Aythya ƒerina), Reiherente (Aythya fuligula) und Schnatterente (Anas strepera) sind hier anzutreffen. Der gesamte Küstenbereich Usedoms ist darüber hinaus für eine Reihe von Vogelarten ein in Europa sehr bedeutendes Überwinterungsgebiet, in dem sich im Winter große Vogelscharen sammeln: Bergente (Aythya marila), Trauerente (Melanitta nigra) und Samtente (Melanitta ƒusca) aus der Familie der Entenvögel sowie das Blässhuhn (Fulica atra) aus der Familie der Rallen. Einer der häufigsten Vögel auf Usedom ist der Kormoran (Phalacrocorax carbo). Zahlreiche Brutkolonien (Insel Mielino) auf engem Raum sorgen dafür, dass diese Vogelart im Bereich der Swinamündung am häufigsten vorkommt. Auch aus der Familie der Greifvögel (Accipitridae), zu denen der Mäusebussard (Buteo buteo), der Rotmilan (Milvus mílvus), der Seeadler (Haliaeetus albicilla) und der Wespenbussard (Pernis apivorus) gehören, sind zahlreiche Arten um Usedom anzutreffen.
Ptaki wyspy Uznam
Wyspa Uznam uważana jest za jedno z najciekawszych obszarów obserwacji ornitologicznych w polsko-niemieckim regionie przybrzeżnym. Bogata baza pokarmowa oraz zaciszne i osłonięte miejsca sprawiają, że to właśnie w tych okolicach swoje lęgi odbywa wiele cennych gatunków ptaków. Rozległe akweny Zalewu Szczecińskiego oraz jeziora wyspy Uznam są również doskonałymi zimowiskami dla wielu z nich. Płytkie wody Zalewu Szczecińskiego oraz okresowo zalewane fragmenty podmokłych łąk to wręcz idealne miejsca żerowania dla ptaków z rodziny siewkowatych (Charadríidae), m.in. takich jak: brodziec plamisty (Actitis macularía), biegus zmienny (Calídrís alpina), kszyk (Gallinago gallinago), i czajka (Vanellus vanellus). Z kolei wiele ptaków z rodzin mew (Laridae) i rybitw (Sternidae) czuje się całkiem dobrze na plażach i wydmach wyspy Uznam. Dominują tu jednak mewa śmieszka (Chroicocephalus ridibundus), mewa siwa (Larus canus), mewa srebrzysta (Larus argentatus) i rybitwa rzeczna (Sterna hírundo). Tysiące ptaków wędrownych, takich jak kaczki i czaple, gromadzą się również wiosną i jesienią na brzegach Zalewu Uznamskiego i w obszarze Wstecznej Delty Świny. Można tu spotkać świstuna (Anas penelope), cyraneczkę (Anas crecca), szlachara (Mergus serrator), lodówkę (Clangula hyemalis), edredona (Somatería mollíssima), a także nura rdzawoszyjego (Gavia stellata) í nura czarnoszyjego (Gavia arctic). Ptaki również chętnie wykorzystują otwarte wody Zalewu Szczecińskiego jako noclegowisko, a nadbrzeżne szuwary i trzcinowiska tego akwenu jako ich miejsce lęgowe. Można tu również spotkać kaczki, takie jak bielaczka (Mergellus albellus), gągoła krzykliwego (Bucephala clangula), głowienka (Aythya ƒerina), czernica (Aythya ƒuligula) i krakwa (Anas strepera). Cały obszar przybrzeżny wyspy Uznam jest również bardzo ważnym obszarem zimowania wielu gatunków ptaków w Europie, gdzie zimą gromadzą się duże stada ptaków: ogorzałka (Aythya marila), markaczka (Melanitta nigra), uhla (Melanitta fusca) z rodziny kaczkowatych oraz łyska (Fulica atra) z rodziny chruścielowatych. Jednym z najczęściej spotykanych ptaków na wyspie Uznam jest kormoran (Phalacrocorax carbo). Liczne kolonie lęgowe (wyspa Mielino) na niewielkim obszarze sprawiają, że ten gatunek ptaka jest najbardziej rozpowszechniony w rejonie ujścia Świny. Liczne gatunki z rodziny ptaków drapieżnych (Accipitridae), do których należą myszołów zwyczajny (Buteo buteo), kania ruda (Milvus mílvus), bielik (Haliaeetus albicilla) i trzmielojad (Pernis apivorus), można również znaleźć na wyspie Uznam.
Die Stadt Usedom
Nur einmal hatte ich Gelegenheit, die Stadt Usedom zu besuchen. Es war im Winter und wahrscheinlich haben wir deshalb keine großen Touristengruppen angetroffen. Ich kann mir aber gut vorstellen, dass die Stadt in der Saison sehr beliebt ist. Nichtsdestotrotz hat uns die Besichtigung der Altstadt einen geschichtlichen Einblick in die Insel und ihre Hauptstadt gegeben, der sich mit dem Geschehen in anderen von mir beschriebenen Städten wie Swinemünde, (Świnoujście), Misdroy (Międzyzdroje) und Kolberg (Kołobrzeg) deckt.
Miasto Uznam
Miasto Uznam (Usedom) miałem okazję odwiedzić tylko raz. Było to zimą i chyba z tego powodu nie trafiliśmy tam na większe grupy turystów. Potrafię sobie jednak wyobrazić, że w sezonie miasto to cieszy się dużą popularnością. Mimo tego zwiedzenie starego miasta pozwoliło nam spojrzeć na wyspę i jego główne miasto poprzez pryzmat historii, która jest spójna z wydarzeniami w innych opisywanych przeze mnie miastach, takich jak Świnoujście, Międzyzdroje i Kołobrzeg.
Die Stadt Usedom verdankt ihren Namen dem slawischen „uznam“ und wurde um 1124 erstmals urkundlich erwähnt. Der Name wandelte sich bis 1421 zu „Usedum“ und geht vermutlich auf die deutschen Begriffe Strom oder Mündung zurück. Das Gebiet ist seit der Jungsteinzeit besiedelt. Ab dem 8. Jahrhundert siedelten hier Slawen, wie Funde auf dem Schlossberg belegen, auf dem sich seit dem 10. Jahrhundert eine slawische Burgsiedlung befand, die Anfang des 12. Jahrhunderts von den Dänen zerstört wurde. Durch die Missionierung des Bischofs Otto von Bamberg und auf Druck des Greifenherzogs Wartislaw I. versammelten sich 1128 die westpommerschen Adeligen auf dem Schlossberg, um das Christentum anzunehmen. Daran erinnert noch heute ein sogenanntes Christianisierungsdenkmal. Mit dem Wiederaufbau der Burg um 1159 entstand auch eine planmäßig angelegte Stadt mit dem Markt als Zentrum. 1298 verlieh Herzog Bogislaw IV. Usedom das lübische Stadtrecht. Ab dem 16. Jahrhundert erhielt die Stadt eine Stadtmauer mit Stadttoren. Bei zwei Großbränden 1475 und 1688 brannte die Stadt vollständig ab. Nach dem Westfälischen Frieden gehörte sie ab 1648 zu Schwedisch-Pommern und mit dem Frieden von Stockholm ab 1720 zu Preußen. Seit 1876 verfügt die Stadt über einen Eisenbahnanschluss mit Bahnhof an der Strecke Ducherow-Swinemünde. Dadurch entwickelte sich die Stadt auch außerhalb der Stadtmauern. Zur Stadt Usedom gehören gut ein Dutzend Ortsteile sowie mehrere Wüstungen und Wohnplätze.
Miasto Usedom zawdzięcza swoją nazwę słowiańskiemu „uznam” i po raz pierwszy zostało wzmiankowane około 1124 roku. Nazwa ta zmieniała się do 1421 roku na „Usedum” i prawdopodobnie odnosi się do niemieckich terminów „Strom” (prąd) lub „Mündung” (ujście). Region ten był zamieszkiwany już od neolitu. Od VIII wieku osiedlali się tutaj Słowianie, o czym świadczą znaleziska na Schlossberg, gdzie od X wieku znajdowała się słowiańska osada grodowa, zniszczona na początku XII wieku przez Duńczyków. Dzięki misji biskupa Ottona z Bambergu oraz pod naciskiem księcia pomorskiego Warcisława I, w 1128 roku na Schlossberg zgromadziła się zachodniopomorska szlachta, aby przyjąć chrześcijaństwo. Upamiętnia to dzisiaj tzw. pomnik chrystianizacji. Odbudowa grodu około 1159 roku doprowadziła do powstania planowanego miasta z rynkiem w centrum. W 1298 roku książę Bogusław IV nadał Usedom prawa miejskie według prawa lubeckiego. Od XVI wieku miasto otoczono murami miejskimi z bramami. Podczas dwóch wielkich pożarów w 1475 i 1688 roku miasto całkowicie spłonęło. Po pokoju westfalskim od 1648 roku należało do Pomorza Szwedzkiego, a po pokoju sztokholmskim od 1720 roku do Prus. Od 1876 roku miasto miało połączenie kolejowe z dworcem na trasie Ducherow-Świnoujście, co przyczyniło się do jego rozwoju także poza murami miejskimi. Do miasta Usedom należy kilkanaście okolicznych miejscowości oraz różne pustkowia i osady.
Kasierbad Ahlbeck
Ahlbeck ist ein Ort, den ich 2013 zum ersten Mal entdeckt habe. Vorher hatte ich noch nie davon gehört. Ein Kurzurlaub in diesem Kurort wurde uns geschenkt. Seitdem sind wir oft dort und genießen die langen Spaziergänge am Strand. Ahlbeck gehört zweifellos zu den beliebtesten Orten auf der Insel Usedom. Die Lage des Ostseebades, das angenehme Klima und das reiche kulturelle Angebot ziehen von Jahr zu Jahr mehr Urlauber und Kurgäste an.Uzdrowisko Ahlbeck
Ahlbeck to miejsce, które odkryłem po raz pierwszy w 2013 roku. Wcześniej nawet nie miałem o nim pojęcia. Krótki pobyt w tym kurorcie dostaliśmy w prezencie. Od tamtej pory często odwiedzamy te okolice, doceniając uroki długich spacerów po plaży. Ahlbeck niewątpliwie należy do najpopularniejszych miejsc na wyspie Uznam. Położenie kurortu, przyjemny klimat oraz bogata oferta kulturalna przyciągają co roku coraz więcej turystów i kuracjuszy.
Kaiserbad Heringsdorf
Heringsdorf gehört zweifellos zu den beliebtesten Orten auf der Insel Usedom. Die Lage des Kurortes, das angenehme Klima und das reiche kulturelle Angebot ziehen jedes Jahr immer mehr Urlauber und Kurgäste an.Uzdrowisko Heringsdorf
Heringsdorf niewątpliwie należy do najpopularniejszych miejsc na wyspie Uznam. Położenie kurortu, przyjemny klimat oraz bogata oferta kulturalna przyciągają co roku coraz więcej turystów i kuracjuszy.
Kaiserbad Bansin
Bansin ist das kleinste der drei Kaiserbäder. Dadurch hat sich das Seebad seinen intimen Charakter bewahrt. Die schönen Strände, die charakteristische Architektur der Gebäude und die Möglichkeit zu langen Spaziergängen am Strand und in der Umgebung sorgen dafür, dass auch dieses Seebad immer mehr Gäste anzieht.Uzdrowisko Bansin
Bansin to najmniejsze z trzech uzdrowisk cesarskich. Dzięki temu kurort zachował swój kameralny charakter. Piękne plaże, charakterystyczna architektura budynków oraz możliwość długich spacerów po plaży i okolicy sprawiają, że ten kurort systematycznie przyciąga coraz większe rzesze gości.
Ostseebad Swinemünde
Swinemünde auf einem Archipel von 44 Inseln gelegen, ist ein faszinierendes Reiseziel. Der größte Teil der Stadt liegt auf der Insel Usedom, aber auch auf der Insel Wollin gibt es viele interessante Sehenswürdigkeiten. Für Touristen und Urlauber sind sicher der Leuchtturm, der Fort Gerhard und die unterirdische Stadt interessant. Auf diese außergewöhnlichen Orte werde ich in einem weiteren Kapitel über die Stadt Świnoujście näher eingehen.
Kurort Świnoujście
Świnoujście położone na archipelagu 44 wysp, stanowi fascynującą destynację turystyczną. Największa część miasta rozciąga się na wyspie Uznam, jednak również wyspa Wolin kryje w sobie wiele ciekawych atrakcji. Turystów i urlopowiczów z pewnością zainteresują latarnia morska, Fort Gerharda oraz podziemne miasto. O tych niezwykłych miejscach opowiadam szczegółowo w innym rozdziale poświęconym specjalnie miastu Świnoujście.
Interessante Information aus der Enzyklopädie PWN (1975)
Als interessante Information gebe ich hier einen Auszug aus der vierbändigen Enzyklopädie PWN von 1975 wieder. Ich musste den Inhalt etwas anpassen, indem ich Abkürzungen und Wörter aus der Enzyklopädie ausgeschrieben und den Inhalt begrenzt habe. Schade, dass ich keine ähnliche in deutscher Sprache habe.Usedom, eine Küsteninsel in der Ostsee, liegt zwischen der Pommerschen Bucht im Norden und dem Stettiner Haff im Süden, getrennt von der Insel Wolin durch die Swine und vom Festland durch die Peene. Die Fläche der Insel beträgt 424 km². Die Insel besteht aus glazialen Ablagerungen. Die Landschaft ist flach mit zahlreichen Seen und Sumpfgebieten. Zum polnischen Teil gehört der östliche Rand der Insel (etwa 50 km²) mit dem westlichen Teil der Stadt Świnoujście (Swinemünde). Der verbleibende Teil gehört zur DDR, wobei die Hauptstadt der Insel Usedom ist. Auf der Insel befinden sich die Seebäder Swinemünde, Ahlbeck, Heringsdorf und Zinnowitz. Im Jahr 1939 errichteten die Deutschen im Gebiet von Peenemünde ein Testgelände für neue geheime Waffen (V-Raketen). Aufgrund von Informationen, die von der polnischen Heimatarmee (AK) geliefert wurden, führten die Alliierten am 17./18. August 1943 die Bombenoperation „Hydra“ durch, bei der viele Testeinrichtungen zerstört und 120 deutsche Spezialisten getötet wurden.
Ciekawostka z encyklopedii PWN (1975)
Jako ciekawostkę podaję informację z czterotomowej encyklopedii PWN z roku 1975. Musiałem trochę zmienić treść eliminując skróty wyrażeń i słów zawartych w encyklopedii oraz ograniczyć zawartość. Szkoda, że nie posiadam podobnej encyklopedii w języku niemieckim.
Uznam, przybrzeżna Wyspa na Morzu Bałtyckim, między Zatoką Pomorską od północy, a Zalewem Szczecińskim od południa, oddzielona od wyspy Wolin Świną, od lądu Pianą; Powierzchnia wyspy wynosi 424 km². Wyspa została utworzona z utworów akumulacji lodowcowej. Krajobraz nizinny z licznymi jeziorami i terenami bagiennymi. Do Polski należy wschodni skraj wyspy (około 50 km²) z zachodnią częścią miasta Świnoujście. Pozostała część należy do NRD (głowne miasto Usedom). Na wyspie znajdują się kąpieliska morskie Świnoujście, Ahlbeck, Heringsdorf, Zinnowitz. W 1939 roku w rejonie miejscowości Peenemünde Niemcy wybudowali poligon doświadczalny nowych tajnych broni (V pociski). W wyniku informacji dostarczonych przez AK, 17/18 VIII 1943 alianci przeprowadzili operację bombową "Hydra", w wyniku której zniszczono wiele obiektów doświadczalnych oraz zginęło 120 niemieckich specjalistów.