Uzdrowisko Cesarskie
Heringsdorf

Uzdrowisko Cesarskie Heringsdorf

Heringsdorf, obok Ahlbeck i Bansin zalicza się do cesarskich uzdrowisk. Heringsdorf jest położony centralnie między miejscowościami Ahlbeck a Bansin. Te trzy nadmorskie uzdrowiska są połączone jedną z najdłuższych morskich promenad w Europie o łącznej długości 12,0 km. Nazwa uzdrowiska lub zamiennie zdroje cesarskie wywodzi się od zamiłowania cesarza Wilhelma II, który często rezydował w tych miejscowościach. Dzięki wsparciu cesarza, w XIX wieku z dawnych małych wiosek rybackich powstały modne kąpieliska morskie, w których książęta i arystokraci spędzali swoje letnie wakacje. Łagodny klimat wyspy Uznam doceniało także zamożne mieszczaństwo. Czasy, kiedy przebywali tutaj wyłącznie ludzie bogaci, artyści i inne znane osobistości dawno się zmieniły, jednak blask i unikalna architektura tamtych uzdrowisk pozostały.

Uzdrowisko cesarskie Heringsdorf jest położone centralnie między miejscowościami Ahlbeck a Bansin. Od Świnoujścia dzieli go niewielka odległość, którą bez trudu pokonywał piesek Fafik
Uzdrowisko cesarskie Heringsdorf jest położone centralnie między miejscowościami Ahlbeck a Bansin. Od Świnoujścia dzieli go niewielka odległość, którą bez trudu pokonywał piesek Fafik

Najlepsze atrakcje turystyczne w Heringsdorfie

Już w XIX wieku zalety wyspy Uznam, z jej delikatnym piaszczystym plażami i słonecznym położeniem, przyciągały niemieckiego cesarza oraz zamożną arystokrację. W tym czasie kąpieliska morskie Heringsdorf, Bansin i Ahlbeck zyskały przydomek „cesarskich uzdrowisk”. Z małych wiosek rybackich powstały eleganckie kąpieliska z unikalną architekturą uzdrowiskową. Król Prus Fryderyk Wilhelm III miał przyczynić się do nadania nazwy Heringsdorf w 1820 roku. Wraz z rozkwitem turystyki nad Morzem Bałtyckim w XIX wieku, uzdrowisko szybko zrosło się z sąsiednimi Ahlbeck i Bansin. Już wtedy powstały piękne zespoły architektury uzdrowiskowej i liczne atrakcje turystyczne w Heringsdorfie, które przetrwały do dziś. Unikalna jest kilkukilometrowa promenada nadmorska, która łączy Heringsdorf z innymi „cesarskimi uzdrowiskami”. Idealna na spacery i relaksujące wycieczki rowerowe, prowadzi obok wspaniałych willi, w których dziś mieszczą się sklepy, restauracje, apartamenty wakacyjne i hotele. Symbolem Heringsdorfu jest 508-metrowe molo, najdłuższe w Niemczech. W XIX wieku arystokraci i zamożni obywatele odkryli Heringsdorf jako cel wakacyjny. Wspaniałe budowle, takie jak Villa Oechsler czy Villa Oppenheim, gdzie niegdyś rezydował artysta Lyonel Feininger, nadal świadczą o tamtych czasach. Wielu innych artystów również przyciągało wybrzeże. W „Nicei Wschodu” spotykali się takie osobistości jak Theodor Fontane, Maksim Gorki i Lew Tołstoj. Między 1895 a 1913 rokiem cesarz Wilhelm II regularnie odwiedzał Heringsdorf.

W XIX wieku arystokraci i zamożni obywatele odkryli Heringsdorf jako cel wakacyjny.
W XIX wieku arystokraci i zamożni obywatele odkryli Heringsdorf jako cel wakacyjny

Promenada w Heringsdorfie

Od Świnoujścia do Bansin rozciąga się 12-kilometrowa promenada, która uchodzi za jedną z najdłuższych nad Bałtykiem. Od 2011 roku 12-kilometrowa Promenada Cesarskich Uzdrowisk prowadzi od Bansin przez Heringsdorf i Ahlbeck aż do polskiego Świnoujścia. Około pięciokilometrowy odcinek w Heringsdorfie jest oświetlony. Oprócz ścieżki pieszej, znajduje się tam również pas zieleni, rabaty kwiatowe oraz ścieżka rowerowa, z której chętnie korzystają zarówno turyści, jak i mieszkańcy. Liczne ławki zapewniają miejsce do odpoczynku i obserwacji otoczenia. Rowerów nie trzeba ze sobą przywozić, ponieważ można je wypożyczyć w różnych miejscach w Heringsdorfie. Wzdłuż promenady znajdują się restauracje, kawiarnie, małe sklepy i place zabaw dla najmłodszych. Między nimi co jakiś czas pojawiają się okazałe stare wille w stylu architektury uzdrowiskowej, które otaczają szeroką promenadę. Każdy dom jest unikalny i wiele z nich oferuje apartamenty wakacyjne.

Około pięciokilometrowy odcinek promenady w Heringsdorfie jest oświetlony. Oprócz ścieżki pieszej, znajduje się tam również pas zieleni, rabaty kwiatowe oraz ścieżka rowerowa, z której chętnie korzystają zarówno turyści, jak i mieszkańcy.
Około pięciokilometrowy odcinek promenady w Heringsdorfie jest oświetlony. Oprócz ścieżki pieszej, znajduje się tam również pas zieleni, rabaty kwiatowe oraz ścieżka rowerowa, z której chętnie korzystają zarówno turyści, jak i mieszkańcy.

Molo w Heringsdorfie

508-metrowe molo w Heringsdorfie zostało zbudowane z drewna w latach 1891-1893. To najdłuższe molo w Niemczech jest symbolem Heringsdorfu. Dziesięć lat po otwarciu molo otrzymało boczny przystanek dla statków. W 1957 roku molo zostało całkowicie zniszczone przez pożar. W 1995 roku odbudowano je prawie w tym samym miejscu i dziś jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych w Heringsdorfie. Pod względem architektonicznym nie przypomina już jednak starego molo. Od strony lądu w molo zintegrowany jest kompleks budynków. Znajdują się tam przytulne apartamenty wakacyjne, kawiarnie i małe, atrakcyjne sklepy. Na końcu molo znajduje się rodzaj szklanej piramidy, w której mieści się restauracja. Obok znajduje się przystanek dla statków. Stąd można na przykład wyruszyć na rejsy statkiem do polskiego Świnoujścia. Widok z molo jest zachwycający o każdej porze roku. Molo zaczyna się od kompleksu budynków z kawiarniami, sklepami i apartamentami wakacyjnymi, a kończy przystankiem dla statków. Tuż przed końcem, nad morzem, stoi szklana piramida z restauracją. Dzisiejsza konstrukcja molo pochodzi z 1995 roku – pierwotna drewniana budowla z końca XIX wieku spłonęła w latach 50. XX wieku.

508-metrowe molo w Heringsdorfie zostało zbudowane z drewna w latach 1891-1893.
508-metrowe molo w Heringsdorfie zostało zbudowane z drewna w latach 1891-1893

Plaża w Heringsdorfie

Tuż za promenadą i wydmą zaczyna się plaża. Szeroka i drobnoziarnista piaszczysta plaża w Heringsdorfie jest uważana za jedną z najpiękniejszych na niemieckim wybrzeżu. W sezonie letnim ratownicy czuwają nad bezpieczeństwem w wodzie i na plaży. Jakość wody przy Heringsdorfie jest uznawana za szczególnie czystą. Na kilku odcinkach plaży można wypożyczyć kosze plażowe. W Heringsdorfie produkcja koszy plażowych rozpoczęła się już w 1933 roku przez firmę Harder. Dziś działają tam jeszcze dwie firmy zajmujące się produkcją koszy plażowych. Na mały głód w międzyczasie kioski na plaży oferują swoje produkty, a w letnich miesiącach przyjeżdża lodziarz ze swoim ruchomym stoiskiem bezpośrednio na plażę. Odcinek plaży dla psów i ich właścicieli znajduje się w kierunku Bansin przy Sackkanal. Nasz pies Fafik spędził tam dużo czasu. Biegał jak szalony wzdłuż plaży i skakał. Później, kiedy Fafik się zestarzał, czasami musiałem go nosić na rękach. Baliśmy się, że może się przemęczyć i nadwyrężyć swoje serce. W Heringsdorfie nie ma oficjalnie plaż FKK, za to obowiązuje opłata klimatyczna, która jest regularnie kontrolowana również na plaży.

Szeroka i drobnoziarnista piaszczysta plaża w Heringsdorfie jest uważana za jedną z najpiękniejszych na niemieckim wybrzeżu.
Szeroka i drobnoziarnista piaszczysta plaża w Heringsdorfie jest uważana za jedną z najpiękniejszych na niemieckim wybrzeżu.

Architektura uzdrowiskowa w Heringsdorfie

Wraz z początkiem turystyki uzdrowiskowej pod koniec XIX i na początku XX wieku, w Heringsdorfie powstało wiele luksusowych budowli. Posiadanie willi w jednym z eleganckich kąpielisk nad Bałtykiem było wówczas modne i prestiżowe. Zamożni ludzie spędzali tam dużą część lata. Najbardziej pożądane były miejsca widokowe na promenadach, gdzie elita ówczesnych czasów wznosiła okazałe budowle z wieloma kolumnami, balkonami i balustradami. Przedsiębiorczy inwestorzy budowali również hotele dla zamożnych turystów. W latach 90. XX wieku większość willi została pieczołowicie odrestaurowana, a dziś mieszczą się w nich hotele lub apartamenty. Powstawanie nowych budowli pociągało za sobą rozwój innych obiektów, o których wspominam poniżej.

  • Klasycystyczna willa Villa Oechsler jest jednym z najpiękniejszych budynków w Heringsdorfie. Ze względu na cenne mozaiki na frontonie, uważana jest za jedno z najważniejszych dzieł sztuki architektonicznej w cesarskim uzdrowisku. Zbudowana przez przemysłowca Hermanna Bertholda, dziś służy jako sklep z modą.
  • W Pawilonie Sztuki przy promenadzie w Heringsdorfie odbywają się w sezonie letnim różne wystawy znanych i mniej znanych artystów. Pawilon został ukończony w 1970 roku jako hala wystawiennicza według projektu architekta Ulricha Müthera. W galerii można kupić obrazy i inne dzieła sztuki. W sezonie letnim wystawa jest czynna niemal codziennie i jest zarządzana przez stowarzyszenie sztuki Usedom. Kilka razy w roku, podczas sezonu letniego, różni artyści dają koncerty, a raz w roku odbywa się aukcja sztuki.
  • Namiot teatralny Chapeau Rouge, usytuowany przy promenadzie, prezentuje od maja do września różnorodne spektakle teatralne i kabaretowe. Jaskrawoczerwony namiot teatru "Vorpommersche Landesbühne" znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie dużego molo i od 1993 roku jest popularnym miejscem występów letnich. Swoją nazwę „Chapeau Rouge” – czerwony kapelusz, zawdzięcza jaskrawej czerwieni dachu.
  • W świecie przygód przyrody, czyli Domu Kamieni Szlachetnych czeka na odwiedzających 500 milionów lat historii natury. W muzeum kamieni szlachetnych, na powierzchni 1200 m², prezentowana jest cudowna kraina minerałów.
  • Hotel Weißes Schloss, czyli Biały Zamek to najstarszy budynek w Heringsdorfie, obecnie pełniący funkcję hotelu z restauracją. Był to pierwszy pensjonat dla rozwijającej się turystyki uzdrowiskowej w cesarskim uzdrowisku, zbudowany według planów Karla Friedricha Schinkela. Spokojnie i centralnie położony hotel trzygwiazdkowy, znajduje się w najwyższym punkcie uzdrowiska i otoczony jest parkiem z bukami i dębami.
  • Muzeum Villa Irmgard usytuowane przy ulicy Maxima Gorkiego, mieści się w dawnym pensjonacie, a obecnie muzeum regionalnym. W 1922 roku wypoczywał tu słynny rosyjski pisarz Maksim Gorki, który chorował na gruźlicę. Pod koniec lat 40. XX wieku, władze NRD przekształciły budynek w muzeum ku czci pisarza. Z tego powodu jeszcze do dziś budynek nazywany jest potocznie Muzeum Maksima Gorkiego.
  • Ścieżka w koronach drzew z 33-metrową wieżą widokową na wyspie Uznam oferuje piękne widoki. Na ścieżce w koronach drzew w heringsdorfskim lesie uzdrowiskowym można wędrować na poziomie wierzchołków buków i świerków. Na około 1,4-kilometrowej trasie informacyjne tablice prezentują typową dla Uznamu florę i faunę, a także oferowane są wycieczki z przewodnikiem. Mniej więcej w połowie trasy, która jest przystosowana dla osób niepełnosprawnych, znajduje się 33-metrowa wieża widokowa. Drewniana konstrukcja stoi tam, gdzie niegdyś znajdowała się wieża Bismarcka, którą w 1946 roku zniszczyli sowieccy żołnierze, aby na jej fundamentach zbudować stanowisko przeciwlotnicze.

Jakość wody przy Heringsdorfie jest uznawana za szczególnie czystą.
Jakość wody przy Heringsdorfie jest uznawana za szczególnie czystą.

Dworzec kolejowy w Heringsdorfie, czyli historia i współczesność

Dworzec kolejowy w Heringsdorfie został otwarty w 1894 roku jako końcowy punkt trasy Ducherow–Świnoujście–Heringsdorf. Ducherow to miejscowość położona na stałym lądzie, poza obrębem wyspy Uznam. Nowa linia kolejowa oraz możliwość dotarcia pociągiem aż do Berlina znacząco przyczyniły się do wzrostu popularności uzdrowisk cesarskich, a także sąsiedniego Świnoujścia. Połączenie ze stolicą było obsługiwane również przez pociągi ekspresowe, co skracało czas podróży. Po 1945 roku linia do Świnoujścia została zdemontowana, a kolej służyła do transportu na wyspie Uznam, z dworcem w Heringsdorfie jako centrum operacyjnym. Po przejęciu obsługi kolejowej przez Usedomer Bäderbahn GmbH, dworzec przeszedł gruntowną modernizację w latach 1994-1997. W 2008 roku sieć kolejowa została rozszerzona o odcinek Ahlbeck–Świnoujście. Obecnie podróż pociągiem do Berlina trwa trzy i pół do czterech godzin. Na dworcu w Heringsdorfie znajduje się dziś muzeum kolejnictwa z historycznymi pojazdami kolejowymi, a budynki dworca są objęte ochroną zabytków. W uzdrowiskach cesarskich kursuje kolejka Kaiserbäder-Express, która łączy kąpieliska Ahlbeck, Heringsdorf i Bansin. Podróżni mogą wysiąść na każdym przystanku, zatrzymać się, a następnie kontynuować podróż następnym pociągiem, a przy okazji zwiedzić okolicę. Kaiserbäder-Express oferuje również możliwość dotarcia do Świnoujścia.